عوامل مؤثر بر ارتقای کارایی بیمارستان از دیدگاه مدیران بیمارستان های زابل

چکیده مقدمه: کارایی به اجرای درست کارها در سازمان مربوط می شود؛ یعنی تصمیماتی که با هدف کاهش هزینه ها، افزایش مقدار تولید و بهبود کیفیت محصول اتخاذ می شوند. شناسایی عوامل مؤثر بر کارایی در ارتقای اثربخشی سازمان و حتی پیامدهای سازمانی نقش بارزی ایفا می کند. این مطالعه جهت تعیین عوامل مؤثر بر ارتقای شاخص های عملکردی بیمارستان و اولویت بندی عوامل تأثیرگذار بر این شاخص ها انجام شده است. روش ها: این مطالعه از نوع توصیفی، تحلیلی و مقطعی است و از پرسش نامه برای جمع آوری داده ها استفاده شد. جامعه این پژوهش مدیران سطوح مختلف ارشد، میانی و عملیاتی بیمارستان های شهر زابل شامل مدیر عامل، مدیر داخلی، مترون، سوپروایزرها و مسؤولین تمام واحدهای درمانی، تشخیصی و اداری- مالی بود که به روش سرشماری مورد بررسی قرار گرفت. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و میانگین وزنی تجزیه و تحلیل شد. نتا یج: درصد اشغال تخت با میانگین 32/31 بیشترین تأثیر و به ترتیب متوسط اقامت بیمار با میانگین 89/23، هزینه تخت- روز با میانگین 16/23 و میزان گردش تخت با میانگین 14/23 در رده های بعدی تأثیر بر افزایش کارایی قرار داشتند. بحث و نتیجه گیری: اکثر مدیران توجه بیشتر به حوزه منابع انسانی (به کارگیری نیروی انسانی ماهر و متعهد، استفاده از مدیران مجرب و ...) و سپس حوزه منابع سازمانی (در دسترس بودن و استفاده صحیح از امکانات) را جهت افزایش کارایی بیمارستان ها ضروری دانستند.